Okres dorastania to czas intensywnych zmian – biologicznych, emocjonalnych i społecznych. To właśnie wtedy młodzi ludzie kształtują swoją tożsamość, szukają akceptacji i próbują odnaleźć swoje miejsce w świecie. Niestety, coraz częściej dorastaniu towarzyszy silna presja – nie tylko ze strony szkoły czy rodziców, ale także z mediów społecznościowych i otoczenia rówieśniczego.
Młodzież porównuje się do nierealnych wzorców pokazywanych w internecie, gdzie szczęście mierzy się lajkami, a wartość człowieka – ceną jego ubrań czy smartfona. Jednocześnie wiele młodych osób czuje się samotnych, zagubionych, ocenianych – zarówno przez nauczycieli, jak i przez własne rodziny, które zamiast wsparcia często narzucają nadmierne wymagania i kalendarze przepełnione dodatkowymi zajęciami.
Zaburzenia psychiczne u młodzieży mogą być reakcją na to przeciążenie i brak przestrzeni na bycie „po prostu nastolatkiem”. Wpływają na samopoczucie, rozwój emocjonalny, relacje z rówieśnikami i wyniki w nauce – a nieleczone, mogą ciągnąć się przez całe dorosłe życie.
Zrozumienie przyczyn oraz objawów problemów psychicznych w wieku nastoletnim pozwala na szybszą diagnozę i skuteczne wsparcie. W tym artykule przyjrzymy się najczęstszym zaburzeniom psychicznym występującym u młodzieży, ich objawom, czynnikom ryzyka oraz formom terapii i pomocy, z których mogą skorzystać zarówno młodzi pacjenci, jak i ich opiekunowie. Wczesna reakcja i empatyczne podejście to klucz do uratowania zdrowia psychicznego całego pokolenia.
📣 Zatrzymaj się. Zauważ. Zrób pierwszy krok!
Czy Twoje dziecko, uczeń lub podopieczny wycofuje się, izoluje, mówi o sobie źle, przestaje jeść, uczy się do upadłego, albo znika w wirtualnym świecie? To nie bunt. To może być cichy krzyk o pomoc.
🧠 Nie zostawiaj młodego człowieka samego z jego emocjami.
📞 Skonsultuj się telefonicznie z psychiatrą.
📱 Wybierz konsultację psychiatryczną online – dostępnie, dyskretnie, bez kolejek.
❤️ Wystarczy jeden krok, żeby zmienić czyjeś życie.
Dla niego. Dla niej. Dla Ciebie. Dla przyszłości.
Historia badań nad zaburzeniami psychicznymi u młodzieży
Jeszcze do niedawna problemy psychiczne młodzieży były często bagatelizowane i sprowadzane do „burzy hormonów” czy „trudnego wieku”. Zachowania takie jak wycofanie, płaczliwość, agresja czy problemy z koncentracją uznawano za etap przejściowy, a nie objaw poważniejszych trudności psychicznych.
Wraz z rozwojem psychiatrii dziecięcej i młodzieżowej oraz wzrostem liczby młodych osób potrzebujących wsparcia, coraz więcej mówi się o realnych problemach psychicznych nastolatków i o tym, jak wpływają one na ich rozwój, relacje społeczne i edukację.
Dziś wiemy, że zaburzenia psychiczne u młodzieży nie są chwilowym kaprysem ani oznaką lenistwa – to poważne i złożone wyzwania, które wymagają specjalistycznej pomocy. Współczesna psychologia i psychiatria oferują skuteczne metody terapii, które – odpowiednio wdrożone – pomagają młodym ludziom odzyskać spokój, poczucie bezpieczeństwa i równowagę emocjonalną.
Zatrzymaj się, Zauważ, Zrób pierwszy krok!
Czy widzisz, że Twoje dziecko, siostra, brat albo bliski nastolatek zmienia się na Twoich oczach? Wycofuje się, zamyka w swoim pokoju, przestaje rozmawiać, unika szkoły, przestaje jeść albo godzinami przegląda media społecznościowe, porównując się do innych? A może sam jesteś nastolatkiem i czujesz, że coś w Tobie pęka?
To nie „bunt młodzieńczy” i nie „faza, która minie”. To mogą być zaburzenia psychiczne u młodzieży – depresja, lęk, fobia społeczna, uzależnienie od Internetu, zaburzenia odżywiania lub poczucie bycia niewystarczającym w świecie pełnym nierealnych oczekiwań.
Nie ignoruj objawów. Ciągłe zmęczenie, drażliwość, bezsenność, niska samoocena, samookaleczenia, myśli rezygnacyjne – to nie są błahostki. To wołanie o pomoc.
Psychoterapia działa. Rozmowa z psychiatrą lub psychologiem może być pierwszym krokiem do odzyskania równowagi. Coraz więcej młodych ludzi szuka pomocy – i to działa.
Nie trzeba czekać. Wystarczy jeden krok.
Zgłoś się do specjalisty. Wybierz konsultację online lub stacjonarnie.
Dla siebie. Dla kogoś, kogo kochasz. Dla lepszego jutra.
Najczęściej diagnozowane zaburzenia psychiczne u młodzieży:
Zaburzenia psychiczne w wieku nastoletnim mogą mieć bardzo zróżnicowany charakter – od przemijających epizodów lęku czy obniżonego nastroju, po przewlekłe i wyniszczające problemy, które wpływają na rozwój emocjonalny, społeczne funkcjonowanie i relacje rodzinne. Coraz częściej mają one także związek z realiami współczesności – presją idealnego życia z Instagrama, nieustannym porównywaniem się do rówieśników, samotnością w świecie offline czy brakiem przestrzeni na odpoczynek i swobodę bycia sobą.
Młodzież może zmagać się zarówno z zaburzeniami, które rozwijają się stopniowo w okresie dojrzewania, jak i z tymi, które pojawiają się nagle – w odpowiedzi na stres szkolny, trudne relacje z rówieśnikami, problemy w domu czy presję ze strony otoczenia. Szczególnie niepokojące są te zaburzenia, które wywołuje świat mediów społecznościowych – pełen nierealnych oczekiwań, kultu sukcesu i sztucznie wykreowanego „idealnego życia”.
Zaburzenia psychiczne w wieku nastoletnim nie są chwilowym „dołem” – mogą poważnie wpłynąć na rozwój emocjonalny, samoocenę i przyszłość młodego człowieka, jeśli nie zostaną odpowiednio wcześnie rozpoznane i leczone.
🔹 Zaburzenia depresyjne u młodzieży – przewlekłe obniżenie nastroju, utrata radości życia, drażliwość, spadek motywacji i zainteresowań. U młodych osób depresja bywa maskowana apatią, agresją lub udawaną obojętnością.
🔹 Zaburzenia lękowe społeczne i szkolne – silny niepokój w kontaktach z innymi, lęk przed oceną, wystąpieniami, egzaminami. Często prowadzą do unikania szkoły i izolacji od rówieśników.
🔹 Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne (OCD) – natrętne myśli (np. o zarazkach, katastrofach) oraz przymus wykonywania rytuałów (np. mycia rąk, sprawdzania), które dają chwilowe poczucie ulgi, ale znacznie utrudniają codzienne funkcjonowanie.
🔹 Zaburzenia odżywiania – anoreksja, bulimia, ortoreksja i kompulsywne objadanie się. Związane z presją wyglądu, niską samooceną i porównywaniem się do nierealnych wzorców z mediów społecznościowych.
🔹 Uzależnienia behawioralne – nadmierne korzystanie z social mediów, gier, telefonu, pornografii. U młodzieży często stanowią formę ucieczki od problemów, stresu i samotności.
🔹 Samookaleczanie i myśli samobójcze – nie zawsze związane z pełnoobjawową depresją. Mogą być formą odreagowania emocji, wołaniem o pomoc lub próbą radzenia sobie z bólem psychicznym.
🔹 Zaburzenia adaptacyjne – trudności w przystosowaniu się do zmieniających się warunków, np. rozwodu rodziców, przeprowadzki, zmiany szkoły. Objawiają się lękiem, buntem, spadkiem nastroju.
🔹 Zaburzenia tożsamości – trudności w określeniu siebie, swojej orientacji, tożsamości płciowej lub przynależności społecznej. Nasilane przez presję akceptacji i potrzebę bycia „kimś” w oczach innych.
🔹 Stres i zaburzenia psychosomatyczne – bóle głowy, brzucha, duszności czy mdłości bez przyczyny medycznej. Często są reakcją organizmu na presję szkolną, oczekiwania rodziców i konflikty z rówieśnikami.
🔹 Zaburzenia opozycyjno-buntownicze (ODD) – częste kłótnie, sprzeciw wobec dorosłych, agresja słowna lub fizyczna, celowe łamanie zasad. Często wynikają z poczucia braku wpływu i niezrozumienia przez dorosłych.
🔹 Nadmierne skupienie na wyglądzie i stanie zdrowia – obsesyjne analizowanie wyglądu ciała, skóry, włosów, figury; martwienie się, że „coś jest nie tak”. Nasilane przez filtry, „idealne ciała” i komentarze w sieci.
🔹 Lęk somatyczny – objawy fizyczne (np. bóle brzucha, nudności, kołatanie serca) jako reakcja na stres emocjonalny, np. przed sprawdzianem, wystąpieniem lub rozmową z rodzicami.
🔹 Niepokój wywołany treściami z mediów społecznościowych – lęk po „autodiagnozie z TikToka”, nadinterpretacja objawów na podstawie filmików, szukanie chorób w internecie. Prowadzi do wzmożonego niepokoju i pogorszenia samopoczucia.
🔹 Zaburzenia lękowe z elementami hipochondrii – lęk o zdrowie i przekonanie, że „coś jest ze mną nie tak”, ale bez utrwalonego przekonania o poważnej chorobie. Zwykle towarzyszy innym problemom emocjonalnym i pogłębia się pod wpływem nadmiaru informacji.
Porównanie najczęstszych zaburzeń psychicznych u młodzieży
Poniżej znajduje się tabela porównawcza najczęściej występujących zaburzeń psychicznych wśród nastolatków. Zestawienie to w przystępny sposób przedstawia typowe objawy, możliwe przyczyny oraz dostępne formy leczenia. Dzięki temu łatwiej zrozumieć, z jakimi trudnościami może mierzyć się młody człowiek, co je wywołuje i jak można mu skutecznie pomóc. To ważne narzędzie zarówno dla rodziców i opiekunów, jak i samych nastolatków, którzy szukają odpowiedzi i wsparcia.
Rodzaj zaburzenia |
Typowe objawy |
Możliwe przyczyny |
Formy leczenia |
Zaburzenia depresyjne u młodzieży |
Obniżony nastrój, drażliwość, izolacja, brak energii, myśli samobójcze |
Presja otoczenia, hejt, izolacja, problemy rodzinne |
Psychoterapia indywidualna, wsparcie rodzinne, czasem farmakoterapia |
Zaburzenia lękowe społeczne i szkolne |
Lęk przed szkołą, rówieśnikami, unikanie kontaktów, napady paniki |
Wysokie wymagania, brak wsparcia, konflikty rówieśnicze |
CBT, techniki relaksacyjne, psychoedukacja |
Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne (OCD) |
Natrętne myśli, przymusowe rytuały, lęk przed katastrofą |
Perfekcjonizm, lęk przed krytyką, stres szkolny |
CBT z ekspozycją, terapia rodzinna, wsparcie szkolne |
Zaburzenia odżywiania |
Skrajna kontrola jedzenia, objadanie się, niska samoocena |
Presja ciała, porównania do influencerów, niskie poczucie wartości |
Psychoterapia, wsparcie dietetyczne, terapia grupowa |
Uzależnienia behawioralne |
Uzależnienie od telefonu, social mediów, gier, trudność z odstawieniem |
Nuda, stres, samotność, brak kontroli emocji |
Terapia uzależnień, ograniczenie ekspozycji, terapia zajęciowa |
Samookaleczanie i myśli samobójcze |
Zadawanie sobie bólu, myśli rezygnacyjne, poczucie beznadziei |
Depresja, odrzucenie, traumy emocjonalne |
Psychoterapia, interwencje kryzysowe, programy prewencji |
Zaburzenia adaptacyjne |
Trudność w przystosowaniu się, wybuchy emocji, spadek funkcjonowania |
Zmiany życiowe, rozwód rodziców, przeprowadzka |
Psychoterapia, integracja w grupie, mediacje rodzinne |
Zaburzenia tożsamości |
Niepewność co do siebie, tożsamości płciowej lub orientacji, zagubienie |
Brak akceptacji, presja otoczenia, dezorientacja |
Terapia wspierająca, praca nad tożsamością, grupy rówieśnicze |
Stres i zaburzenia psychosomatyczne |
Bóle brzucha, głowy, zmęczenie bez przyczyny medycznej |
Presja szkolna, oczekiwania rodziców, stres relacyjny |
Terapia psychosomatyczna, CBT, relaksacja |
Zaburzenia opozycyjno-buntownicze (ODD) |
Agresja wobec dorosłych, częste kłótnie, ignorowanie zasad |
Nadmierna kontrola dorosłych, frustracja, niskie poczucie wpływu |
Terapia indywidualna, praca z rodziną, interwencje wychowawcze |
Skupienie na wyglądzie i zdrowiu |
Obsesyjne analizowanie ciała, skóry, martwienie się o wygląd |
Wpływ mediów społecznościowych, brak akceptacji, kompleksy |
Psychoterapia, budowanie poczucia wartości, edukacja ciała |
Lęk somatyczny |
Bóle somatyczne przed egzaminami, wystąpieniami, rozmowami |
Stres szkolny, presja ocen, lęk przed porażką |
Techniki relaksacyjne, CBT, wsparcie psychologiczne |
Niepokój z mediów społecznościowych |
Lęk po „autodiagnozie” z TikToka, nadinterpretacja objawów |
Nadmierne korzystanie z internetu, brak edukacji zdrowotnej |
Psychoedukacja, rozmowy z psychologiem, filtrowanie informacji |
Zaburzenia lękowe z komponentem hipochondrycznym |
Lęk o zdrowie, niepokój, bez przekonania o ciężkiej chorobie |
Przeciążenie informacjami, lęk emocjonalny, potrzeba kontroli |
Terapia lęku, CBT, wzmacnianie poczucia bezpieczeństwa |
Kto jest najbardziej narażony?
Nie każde dziecko doświadcza problemów psychicznych, ale istnieją czynniki, które znacząco zwiększają ryzyko ich wystąpienia – należą do nich m.in. przemoc domowa, zaniedbanie emocjonalne, brak stabilności w relacjach z opiekunami, uzależnienia lub zaburzenia psychiczne rodziców, a także przewlekły stres i konflikty rodzinne. Środowisko, w którym dziecko dorasta, odgrywa kluczową rolę w kształtowaniu jego odporności psychicznej lub podatności na zaburzenia.
Najczęstsze czynniki ryzyka:
🔹 Stres szkolny i presja akademicka
Wysokie wymagania ze strony nauczycieli i rodziców, strach przed oceną, egzaminami i porażką.
🔹 Problemy rodzinne
Rozwód rodziców, konflikty domowe, brak emocjonalnego wsparcia lub nadmierna kontrola.
🔹 Problemy w relacjach rówieśniczych
Odrzucenie przez grupę, przemoc psychiczna lub fizyczna, nękanie, hejt w sieci.
🔹 Hormonalne i biologiczne zmiany
Gwałtowne zmiany emocjonalne i fizjologiczne w okresie dojrzewania, wpływające na stabilność nastroju.
🔹 Uzależnienia
Alkohol, narkotyki, e-papierosy, ale również uzależnienie od gier, smartfona, social mediów czy pornografii.
🔹 Traumy z dzieciństwa
Doświadczanie przemocy, wykorzystywania seksualnego, zaniedbania, rozwodu rodziców, żałoby.
🔹 Presja związana z wyglądem i wizerunkiem
Porównywanie się do rówieśników i influencerów, lęk przed „niewystarczającym wyglądem”, zaburzenia postrzegania ciała.
🔹 Media społecznościowe i nadmiar informacji
Autodiagnozy z TikToka, lęk przed „niebyciem idealnym”, stres wywołany ciągłą ekspozycją na życie innych.
🔹 Nadmierne obciążenie zajęciami dodatkowymi
Brak czasu na odpoczynek i rozwój osobisty, brak przestrzeni na „bycie młodym”.
🔹 Brak przynależności i akceptacji
Zagubienie w określaniu tożsamości, samotność, poczucie bycia niezrozumianym przez dorosłych.
Jak rozpoznać zaburzenia psychiczne u młodzieży?
Młodzież często ukrywa swoje emocje, starając się sprawiać wrażenie, że wszystko jest w porządku, nawet gdy wewnętrznie przeżywa silny lęk, smutek lub dezorientację. Takie zachowania wynikają z obawy przed oceną, wstydu, braku zaufania do dorosłych lub przekonania, że ich problemy zostaną zbagatelizowane. W efekcie rodzice i nauczyciele mogą nie dostrzegać pierwszych, subtelnych objawów problemów psychicznych – takich jak wycofanie społeczne, pogorszenie wyników w nauce, zaburzenia snu czy zmiany nastroju – co opóźnia moment udzielenia pomocy i zwiększa ryzyko pogłębienia się kryzysu emocjonalnego.
Na co jako rodzić powinno się w szczególności zwracać uwagę?
Najczęstsze objawy:
🔹 Nagłe zmiany nastroju
Od apatii, przygnębienia i obojętności po impulsywność, drażliwość i wybuchy złości.
🔹 Unikanie kontaktu z rodziną i rówieśnikami
Wycofanie społeczne, zamykanie się w pokoju, utrata zainteresowania relacjami.
🔹 Problemy ze snem i apetyt
Bezsenność, częste wybudzanie się, nadmierna senność lub przeciwnie – problemy z zasypianiem; utrata lub przyrost masy ciała.
🔹 Trudności w nauce
Problemy z koncentracją, spadek ocen, brak motywacji do nauki i unikanie szkoły.
🔹 Samookaleczenia i myśli samobójcze
Cięcie się, przypalanie, myśli rezygnacyjne lub próby odebrania sobie życia – wymagają natychmiastowej pomocy specjalistycznej.
🔹 Nadmierne korzystanie z telefonu, Internetu, social mediów
Uzależnienie od urządzeń cyfrowych, utrata kontroli nad czasem spędzanym online.
🔹 Natrętne myśli i zachowania
Powtarzające się rytuały, lęki związane z porządkiem, wyglądem, wynikami w nauce (np. obsesyjne sprawdzanie zeszytów, notatek, ciała).
🔹 Objawy somatyczne bez przyczyny medycznej
Bóle brzucha, głowy, duszności, nudności pojawiające się przed sprawdzianami, wystąpieniami lub w stresujących sytuacjach.
🔹 Silny lęk społeczny lub szkolny
Unikanie szkoły, wystąpień, spotkań, leków, często związanych z obawą przed oceną i krytyką.
🔹 Skrajne niezadowolenie z wyglądu
Obsesyjne analizowanie ciała, narzekanie na „brzydotę”, porównywanie się do influencerów, noszenie „maskujących” ubrań.
🔹 Impulsywność i buntownicze zachowania
Częste kłótnie z dorosłymi, łamanie zasad, agresja słowna lub fizyczna, prowokacyjne zachowania.
🔹 Poczucie bycia niezrozumianym i samotnym
Zamykanie się w sobie, unikanie rozmów, brak poczucia przynależności.
🔹 Autodiagnozowanie się i lęki zdrowotne
Nadinterpretowanie objawów, wiara w „diagnozy” znalezione w mediach społecznościowych, nadmierny lęk o zdrowie.
Konsekwencje nieleczonych zaburzeń psychicznych
Brak odpowiedniej opieki nad zdrowiem psychicznym młodzieży może prowadzić do długoterminowych trudności, które utrzymują się także w dorosłości. Nieleczone zaburzenia wpływają na rozwój emocjonalny, edukację, relacje i poczucie własnej wartości młodego człowieka.
Dla nastolatka:
🔹 Trudności w relacjach i izolacja społeczna – brak umiejętności budowania zdrowych więzi, samotność, unikanie bliskości.
🔹 Uzależnienia i autodestrukcyjne zachowania – sięganie po alkohol, narkotyki, samookaleczanie jako forma ucieczki od emocji.
🔹 Niska samoocena i trudności w podejmowaniu decyzji – brak wiary w siebie, paraliżujący lęk przed błędem, unikanie odpowiedzialności.
🔹 Przerwanie edukacji – rezygnacja ze szkoły, spadek wyników, brak motywacji do nauki.
🔹 Ryzyko chronicznych zaburzeń psychicznych – np. depresji, zaburzeń lękowych, PTSD utrzymujących się w dorosłości.
🔹 Zachowania ryzykowne – ucieczki z domu, impulsywne decyzje, problemy z prawem.
🔹 Myśli i próby samobójcze – realne zagrożenie życia w przypadku braku wsparcia i terapii.
Dla rodziny i otoczenia:
🔹 Przeciążenie emocjonalne rodziców i rodzeństwa – ciągły niepokój, poczucie bezradności, konflikty w domu.
🔹 Trudności wychowawcze – narastające napięcia, brak porozumienia, utrata zaufania.
🔹 Wpływ na inne dzieci w rodzinie – zaburzenie równowagi rodzinnej, zazdrość, poczucie zaniedbania.
🔹 Potrzeba stałej opieki – konieczność angażowania pomocy specjalistów, nauczycieli wspomagających, psychoterapii rodzinnej.
🔹 Obciążenie systemu edukacji i ochrony zdrowia – zwiększona liczba interwencji, absencje szkolne, hospitalizacje psychiatryczne.
📣 Zatrzymaj się. Zauważ. Zrób pierwszy krok!
Czy Twoje dziecko, uczeń lub podopieczny wycofuje się, izoluje, mówi o sobie źle, przestaje jeść, uczy się do upadłego, albo znika w wirtualnym świecie? To nie bunt. To może być cichy krzyk o pomoc.
🧠 Nie zostawiaj młodego człowieka samego z jego emocjami.
📞 Skonsultuj się telefonicznie z psychiatrą.
📱 Wybierz konsultację psychiatryczną online – dostępnie, dyskretnie, bez kolejek.
❤️ Wystarczy jeden krok, żeby zmienić czyjeś życie.
Dla niego. Dla niej. Dla Ciebie. Dla przyszłości.
Metody leczenia i wsparcia
Leczenie zaburzeń psychicznych u młodzieży powinno być zawsze indywidualnie dopasowane – uwzględniać nie tylko objawy, ale też środowisko rodzinne, szkolne i rówieśnicze. Kluczowe jest stworzenie bezpiecznej przestrzeni, w której młody człowiek może mówić o swoich emocjach i trudnościach bez lęku przed oceną.
Psychoterapia dla młodzieży
🔹 Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) – skuteczna w leczeniu depresji, zaburzeń lękowych, OCD i zaburzeń psychosomatycznych; uczy rozpoznawania i zmieniania szkodliwych wzorców myślenia.
🔹 Terapia rodzinna – poprawia komunikację, buduje zaufanie i uczy rodziców, jak wspierać dziecko w kryzysie; szczególnie pomocna, gdy problemy wynikają z relacji domowych.
🔹 Terapia grupowa – daje młodym osobom możliwość wymiany doświadczeń i poczucia, że „nie są same”; bardzo skuteczna przy zaburzeniach odżywiania, depresji i uzależnieniach behawioralnych.
🔹 Terapia wspierająca i psychoedukacja – pomaga zrozumieć emocje, nauczyć się regulacji napięcia, a także oddzielić realne problemy od mitów powielanych w Internecie.
Leczenie farmakologiczne
🔹 Stosowane w przypadkach umiarkowanej lub ciężkiej depresji, zaburzeń lękowych, ADHD, zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych czy myśli samobójczych.
🔹 Wymaga stałej kontroli psychiatry dziecięcego lub młodzieżowego – dobór leków musi uwzględniać wiek, wagę i rozwój emocjonalny pacjenta.
🔹 Farmakoterapia nie zastępuje psychoterapii – to narzędzie wspierające, stosowane często równolegle z terapią.
📣 Jak rodzice mogą pomóc?
🔹 Słuchać bez oceniania – zadawaj pytania zamiast dawać gotowe odpowiedzi; nie lekceważ „małych” problemów.
🔹 Tworzyć bezpieczną przestrzeń do rozmowy – nie zmuszaj, ale zachęcaj do otwartości i szanuj emocje nastolatka, nawet jeśli ich nie rozumiesz.
🔹 Obserwować i reagować – niepokojące zmiany w zachowaniu, wycofanie, spadek nastroju lub samookaleczanie zawsze powinny być sygnałem do konsultacji ze specjalistą.
🔹 Wspierać zdrowy styl życia – regularny sen, odżywcza dieta i ograniczenie czasu przed ekranem realnie poprawiają równowagę psychiczną.
🔹 Zachęcać do aktywności fizycznej i relaksu – sport, muzyka, rysowanie czy spacery obniżają poziom kortyzolu i pomagają w regulacji emocji.
🔹 Nie odkładać pomocy na później – im wcześniej dziecko trafi pod opiekę psychologa czy psychiatry, tym większa szansa na skuteczne leczenie.
Jak zapobiegać zaburzeniom psychicznym u młodzieży?
🔹 Budowanie odporności psychicznej – uczenie nastolatków, jak radzić sobie z porażkami, trudnymi emocjami i presją otoczenia. Pomocne są techniki relaksacyjne, asertywność i pozytywne nawyki myślowe.
🔹 Ograniczenie presji akademickiej – równowaga między nauką, a czasem wolnym. Młodzież potrzebuje przestrzeni na rozwój osobisty, pasje, odpoczynek i bycie po prostu sobą.
🔹 Edukacja o zdrowiu psychicznym – rozmowy w domu i w szkole o emocjach, zaburzeniach i formach pomocy. Im wcześniej młodzi ludzie nauczą się rozpoznawać objawy, tym szybciej mogą otrzymać wsparcie.
🔹 Zdrowe korzystanie z mediów społecznościowych – nauka filtrowania treści, krytycznego myślenia i unikania porównań do nierealnych standardów.
🔹 Wzmacnianie relacji rodzinnych i rówieśniczych – budowanie zaufania, otwartości i wsparcia w relacjach z dorosłymi oraz rówieśnikami to klucz do zdrowia emocjonalnego.
🔵 Podsumowanie: Jak pomóc nastolatce/nastolatkowi z zaburzeniami psychicznymi?
Zaburzenia psychiczne u młodzieży to nie „chwilowy kryzys” ani „burza hormonów” – to realne wyzwania, które mogą zaważyć na całym życiu młodego człowieka. Ich szybkie rozpoznanie i odpowiednia reakcja to klucz do uniknięcia długofalowych konsekwencji – takich jak uzależnienia, depresja czy trwałe zaburzenia osobowości.
Rodzice, nauczyciele i specjaliści muszą tworzyć wokół nastolatków sieć bezpieczeństwa – opartą na empatii, edukacji i dostępności pomocy. Dbanie o zdrowie psychiczne młodzieży to nie obowiązek jednostki – to wspólna odpowiedzialność dorosłych.
Klinika KonsultacjePsychiatryczne.pl – poradnia zdrowia psychicznego świadcząca pomoc w formie online. Oferujemy profesjonalne konsultacje psychiatryczne online z doświadczonymi psychiatrami bez wychodzenia z domu. Zapewniamy szybki dostęp do specjalistycznej pomocy, e-recepty, zwolnienia lekarskiego i indywidualnych zaleceń. Dbamy o bezpieczeństwo, komfort i wygodę pacjenta – także wtedy, gdy potrzebuje wsparcia dla swoich bliskich.
O Autorze
Specjalista Psychiatra
numer PWZ: 3318790
Jestem zastępcą ordynatora Szpitala Psychiatrycznego w Człuchowie z oddziałem Detoksykacji Alkoholowej i Substancji Psychoaktywnych.
Stale poszerzam swoją wiedzę i kwalifikacje, uczestnicząc w konferencjach i szkoleniach z zakresu psychiatrii. Uważam, że w efektywnej terapii zaburzeń psychicznych konieczne jest wielokierunkowe podejście do pacjenta, uwzględniające choroby somatyczne oraz objawy psychosomatyczne. W razie potrzeby, chętnie współpracuję z innymi lekarzami oraz psychologami i psychoterapeutami.
Dzięki stażom w Oddziałach Psychiatrycznych o różnych profilach pracowałam z pacjentami w szerokim przedziale wiekowym oraz z różnymi chorobami oraz zaburzeniami psychicznymi.
Posiadam 10-letnie doświadczenie kliniczne w leczeniu pacjentów między innymi z zaburzeniami depresyjnymi i lękowymi, zaburzeniami obsesyjno kompulsywnymi zaburzeniami snu, zaburzeniami osobowości, chorobą afektywną dwubiegunową, zaburzeniami psychotycznymi, ADHD, schizofrenią, uzależnieniem od alkoholu, leków i substancji psychoaktywnych.
Swoje doświadczenie zdobywałem między innymi na Izbie Przyjęć Wojewódzkiego Szpitala Psychiatrycznego w Gdańsku.
Przyjmuje pacjentów również w języku ukraińskim.
